Kör

Tanımıyorsun beni 

Sen de herkes gibisin. 

Farklı sanıyordum bizi 

Yine, yine yanıldım. 

Ben, gözlerimden 

Gözlerimin içinden, bahseylersin sanıyordum. 

Yanılttın beni. 

Niye kimse gözlerimi görmüyor?

Oysa herkes,  “gözlerin pek de güzel” derdi. 

Bu kadar mı acizsin kendinden?

Gözlerime bakmadın hiç,

Sen, gözlerimin benden ne çok alıp 

Ne çok verdiğini ne bilirsin ki!

Gözlerim, ah o gözler 

Kaç defa tuttu içindeki seli, 

Akıtamadı çoğu zaman. 

İnan çok isterdim, 

Gözlerime bakmanı.

Ağlamıyorum fark ettin mi?

Doğrusu ağlayamıyorum pek

Artık toprağımda yeşer istiyorum. 

Gördün mü bak!

Yine,

Yine, gözlerime bakmadın. 

Oysa gözlerim sana aynadır, 

Sen bunu anlamadın. 

Neyse,

Sen bilirsin. 

Toprak susuz kalmaz ki benim memleketimde, 

Hem kaldırımlarda açan çiçekler bile, 

Bak!

Kaldırımlarda açan çiçekler bile! 

Bu denli suyu bulabiliyorken,

Güneş hâlâ onlara göz kırpıyorken, 

Ben neden, 

Ben, neden 

Gözlerime bak istiyorum ki


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Üçüncü Şahıslar ve Ben

Bir Takım Serzenişler

Keşkeler ve Neyseler